راز چفیه رهبر

راز چفیه رهبر از نگاه سرلشکر فیروزآبادی  

 

مقام معظم رهبری خورشیدی است که قافله انقلاب از نور ولایت ایشان راه را از بیراهه تشخیص می‌دهد؛ ایشان گاهی از روی محبت دست روی سر فردی می‌کشند؛ گاهی انگشتر خود را می‌بخشند و گاهی چفیه‌ای که بر شانه‌هایشان دارند را به طالب آن چفیه هدیه می‌دهند.

چفیه‌ آقا ....

مثل یک راز جذاب است که شاید هنوز کسی نتوانسته به آن راز دست پیدا کند و هر کسی زرنگ‌تر باشد، می‌تواند در مجلسی که آقا حضور دارند، چفیه ایشان را به عنوان تبرک بگیرد و تا آخر عمر آن را بر گردن خود بیندازد و با افتخار به همه بگوید که این چفیه از روی شانه‌های آقا برداشته شده و به دست من رسیده است.

کسانی که تا به حال به محضر آقا شرفیاب شده‌اند، شاهد بوده‌اند که هر بار که کسی چفیه آقا را طلب کرده، ایشان با رضایت کامل به یکی از همراهان ‌‌فرمودند «این چفیه را از شانه من بردارید و بدهید به ایشان».

شانه‌های ایشان هیچ وقت خالی از چفیه نبوده، شاید این تکّه پارچه نمادی از دفاع مقدّس است؛ شاید علامت حمایت از مظلومان فلسطین و شاید نشان وحدت امت اسلامی است.

خیلی از بسیجیان شانه‌های خود با چفیه مزین می‌کنند و سرلشکر فیروزآبادی یکی از همان بسیجیانی است همیشه چفیه‌ای را بر شانه‌هایش می‌گذارد و آن را جزو لباس خود می‌داند.

در حاشیه دیداری که سرداران، امیران سپاه، ارتش و نیروی انتظامی و مسئولان ستاد بزرگداشت سی‌امین سالگرد دفاع مقدس با سرلشکر سیدحسن فیروزآبادی رئیس ستاد کل نیروهای مسلح داشتند، یکی از جوانان حاضر خود را به سرلشکر فیروزآبادی رساند و از وی چفیه‌ای را که بر دوشش بود، طلب کرد.

سرلشکر فیروزآبادی دست خود را بر چفیه‌اش کشید و گفت: «مقام معظم رهبری به خاطر برکت ولایت چفیه خود را به عنوان تبرک هدیه دهند؛ چفیه مقام معظم رهبری پر از نورانیت و برکت است؛ من یک بسیجی و سرباز هستم و چفیه جزو لباس من است. من نباید چفیه قلابی به مردم بدهم».